Ontslagen, maar niet vérslagen! 6 tips bij ontslag
Denk je ook wel eens: "wat zou het heerlijk zijn om nooit meer te hoeven werken! Eindelijk tijd voor mezelf, dingen doen die ik leuk vind, niets meer móeten". Het klinkt heerlijk, maar op het moment dat je je baan verliest of geen werk meer hebt, voelt het toch heel anders. Angst, paniek en schaamte steken de kop op. Hoe moet het nu verder?
Je baan verliezen betekent meer dan alleen je inkomen kwijt raken
Werken heeft over het algemeen meer functies dan alleen maar geld verdienen: werken geeft structuur aan je leven, het geeft je een gevoel dat je zinvol bezig bent, het zorgt voor sociale contacten en het geeft je een bepaalde status.
Veel mensen ontlenen zelfs hun identiteit en eigenwaarde aan het werk dat ze doen. Het geeft zelfrespect en zorgt voor een bepaalde ‘eigenheid’. ‘Ik bén accountmanager’ of ‘ik bén piloot’ of ‘ik bén verpleegkundige’. Verlies van werk voelt dan als verlies van een deel van jezelf.
Wist je dat ontslag zelfs in de top 10 staat van de meest ingrijpende gebeurtenissen die je in je leven kunt meemaken?
De impact van ontslag blijkt volgens enkele psychologen net iets kleiner te zijn dan de dood van een familielid dat dichtbij je staat. Vooral bij mensen die langer zonder werk zitten, kan werkloosheid grote gevolgen hebben. Ze verliezen hun zelfvertrouwen, hebben meer last van stress, zijn vaker ziek en hebben een grotere kans op depressie.
Toch is het niet verstandig om gelijk weer aan het werk te gaan
Na z’n ingrijpende gebeurtenis als ontslag, volgt namelijk eerst een rouwproces. Hoelang dat rouwproces duurt, is voor iedereen verschillend. Diverse factoren spelen hierbij een rol: bijvoorbeeld hoe lang je je baan al had, hoe tevreden je was met je werk, hoe je ontslagprocedure is verlopen (is je werkgever respectvol naar je geweest bijvoorbeeld) en hoeveel steun en begrip er is geweest voor jou als persoon.
In mijn artikel 'Succesvol verwerken van een verandering, hoe doe je dat?' heb ik de verschillende fases van zo'n rouw- en veranderingsproces beschreven. Ook vertel ik je wat je kunt doen als je in zo'n proces zit of terecht komt.
Sta even stil
Toen ik zelf in 2012 mijn baan verloor, heb ik ervaren dat het goed is om stil te staan bij je gedachten en gevoelens die je hebt rondom het verlies van je werk. Sta je negatieve gedachten en gevoelens toe en druk ze niet weg. Kijk ook of je positieve gedachten en gevoelens hebt (bijvoorbeeld: ‘ik wilde eigenlijk toch al een keer wat anders’).
Vraag jezelf ook eens af wat je nu precies bent kwijtgeraakt met je baan. Is het je zekerheid? Is het de structuur in je leven? Zijn het je contacten met klanten of met collega’s? Is het de voldoening die je haalde uit je werk? Je bijdrage die je kon leveren aan de maatschappij?
Als je dit helder hebt, bedenk dan eens op welke manieren je deze verliezen kunt compenseren. Een gevoel van zinvol bezig zijn, kun je bijvoorbeeld ook krijgen door (tijdelijk) vrijwilligerswerk te doen.
6 'eerste-hulp-tips bij ontslag’:
Ik geef je graag enkele tips die je kunt gebruiken als 'eerste hulp bij ontslag':
- Wees mild voor jezelf: je hebt niet zelf voor deze situatie gekozen, er is dus geen reden om jezelf verwijten te maken of jezelf als mislukkeling te zien. Besef dat je in deze tijd niet de enige bent die zoiets overkomt.
- Neem de tijd: gun jezelf de tijd om tot rust te komen en je ontslag te verwerken. Neem ook de tijd om na te denken over wat je wilt en waar je graag zou willen werken. Direct een nieuwe baan aannemen met de reden om maar weer aan het werk te zijn, is niet verstandig.
- Blijf actief: kruip niet om 9.00 uur ’s morgens al op de bank voor de tv, maar blijf in beweging. Zorg er voor dat je de regelmaat houdt van opstaan, eten en slapen. Geef structuur aan je dag: spreek bijvoorbeeld met jezelf af dat je ’s morgens bezig gaat met vacatures zoeken en ’s middags gaat sporten, fietsen of andere afspraken maakt.
- Zoek gezelschap: nu je geen werk meer hebt, heb je ook geen collega’s meer en daarmee verdwijnt ook een deel van je sociale contacten. Blijf echter niet thuis, misschien wel uit schaamte of verveling, maar zoek mensen op en praat over hoe je je voelt. Zo kunnen mensen je steunen en helpen, en kom je er sneller weer bovenop.
- Blijf realistisch: ga er van uit dat je waarschijnlijk niet direct je droombaan zult vinden. Misschien moet je zelfs hier en daar je eisen wat bij stellen, bijvoorbeeld door je reisafstand naar een nieuwe baan wat te vergroten. Neem niet te snel genoegen met een baan onder je niveau. De kans is groot dat je dan na een tijdje niet voldoende energie en uitdaging meer haalt uit je werk, waardoor je plezier in werken verdwijnt.
- Zie de positieve kanten: wilde je bijvoorbeeld altijd al meer tijd besteden aan de kinderen of eindelijk de woonkamer opnieuw schilderen of behangen of de zolder verbouwen? Wil je graag die opleiding doen voor fotograaf? Dit is nu je kans! Benut je ‘vrije’ tijd door vooral ook dingen te doen die je energie geven!
Wie je bént wordt niet alleen bepaald door wat je dóet
Realiseer je tot slot nog een heel belangrijk ding: je werk bepaalt niet jouw identiteit. Je bent veel méér dan dat! Ook zonder werk ben je nog steeds, en misschien zelfs nog wel méér, die liefhebbende partner en/of ouder, de altijd-klaar-staande buurman, dat muzikale talent, die lieve, dierbare zus of die gezellige vriendin die altijd zo goed kan luisteren.
Wil je reageren? Zit jij in een soortgelijke situatie? Heb je vragen?
Neem gerust contact met me op voor een gratis gesprek of stuur een email naar:
PS Liever eerst zelf aan de slag? Vraag dan mijn gratis e-book ‘Maak werk van je toekomst’ aan, waarmee je ontdekt wie je bent, wat je wilt en wat je kunt. Je kunt het e-book hier aanvragen.
07-08-2017 Jeanet Visscher
Ik ben loopbaan- & lifecoach voor vrouwen (en mannen), die hun kwaliteiten en talenten optimaal willen benutten, werk willen doen dat echt bij ze past, en (weer) met plezier, energie en voldoening willen werken en leven.
PS Ik vind de privacy van mijn klanten belangrijk. Alle namen en personen waar ik over schrijf zijn fictief. Voor de situaties en onderwerpen laat ik me inspireren door voorbeelden uit mijn praktijk.